محسن دلاویز
مدیرعامل شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت
با اجرای پروژه‌های صرفه‌جویی انرژی در قالب طرح‌های ماده 12 قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر در بخش‌های حمل و نقل، صنعت و ساختمان گام مؤثری در توسعه سیاست‌های بهینه‌سازی انرژی در کشور برداشته شده که امید است این مسیر با سرعت بیشتری طی شود.
با در نظر گرفتن منابع انرژی به عنوان یکی از عوامل تولید و مزیت رقابتی کشور، افزایش بهره‌وری انرژی منجر به افزایش بهره‌وری کل اقتصاد خواهد شد. از دیگر سو، شاخص بهره‌وری انرژی به نوعی عکس شاخص شدت انرژی می‌باشد و از تقسیم تولید ناخالص داخلی به مصرف نهایی انرژی حاصل می‌شود.
لذا کاهش شدت انرژی بیانگر بهبود بهره‌وری خواهد بود. بخش صنعت در کشور با مصرف حدود 384 میلیون بشکه معادل نفت‌خام در سال 1395، سهمی معادل 32.4 درصد از کل تقاضای انرژی نهایی را به خود اختصاص داده است. با اجرای طرح‌های بهینه‌سازی، پتانسیل صرفه‌جویی انرژی سالانه تنها در این بخش، حدود 263 میلیون بشکه معادل نفت‌خام معادل با 720 هزار بشکه نفت‌خام در روز برآورد می‌شود که این میزان معادل30 درصد مصرف انرژی در این بخش است.
امروزه از بهینه‌سازی انرژی به عنوان «سوخت پنجم» در کنار سایر منابع اصلی انرژی نظیر زغال‌سنگ، گاز طبیعی و نفت‌خام، انرژی‌های تجدیدپذیر و هسته‌ای یاد می‌شود که به دلیل مزایایی نظیر سوخت پاک و ارزان‌تر، انتخابی مناسب جهت مدیریت عرضه و تقاضای انرژی است.
در طرح‌های مختلف صرفه‌جویی انرژی در صنایع به‌مراتب بیشتر از شاخص تولید گاز طبیعی از یک فاز نمونه پارس جنوبی است. از مزایای بهینه‌سازی انرژی می‌توان به پتانسیل بالای اشتغالزایی، کاهش تبعات زیست‌محیطی، دسترسی بهتر و بومی‌تر به فناوری و میزان سرمایه‌گذاری به مراتب پایین‌تر پروژه‌های بهینه‌سازی نسبت به طرح‌های تولید فرآورده‌های نفتی و گاز اشاره کرد.
اشتغالزایی را به کمک طرح‌های بهینه‌سازی و انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توان هم به لحاظ کمی و هم به لحاظ تنوع، به نحو مؤثرتری افزایش داد. ضرورت تغییر رویکرد در اقتصاد کلان کشور از اقتصاد تک‌محصول منابع محور به اقتصاد مبتنی بر دانایی و کارایی انرژی از طریق بهبود بهره‌وری ملی اجتناب‌ناپذیر است.
در بخش ساختمان نیز اجرای مبحث 19 مقررات ملی ساختمان در مراحل طراحی ساختمان‌های جدید و یا بهینه‌سازی ساختمان‌های موجود با کاربرد سیستم‌های ساختمانی نوین، استفاده از عایق کاری پوسته خارجی ساختمان، استفاده از پنجره‌های دو یا چندجداره، جایگزینی سیستم‌های موجود با تجهیزات گرمایشی و سرمایشی و لوازم خانگی راندمان بالا، بالا بردن سطح آگاهی عمومی و متخصصین و بهبود روش‌های کار، از پتانسیل‌های عمده جهت افزایش بهره‌وری در بخش ساختمان است.
همچنین در بخش حمل و نقل متوسط مصرف سوخت خودروهای تولیدی کشور در سال 97 حدود 7.73 لیتر در صد کیلومتر (معادل 181 گرم بر کیلومتر انتشار co2) است. میانگین وزنی مصرف سوخت خودروهای تولیدی در اتحادیه اروپا در سال 2015 برابر 5.6 لیتر در صد کیلومتر (معادل 130 گرم بر کیلومتر انتشار co2) و این عدد در سال 2020 باید به 4.1 لیتر در صدکیلومتر (معادل 95 گرم بر کیلومتر انتشار co2) برسد. عمده سیاست‌های دنیا برای بهره‌وری انرژی در بخش توسعه حمل و نقل عمومی، کاهش شدت انرژی خودرو و اجرای استانداردهای مصرف سوخت و روش رانندگی است.
با اجرای پروژه‌های صرفه‌جویی انرژی در قالب طرح‌های ماده 12 قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر در بخش‌های حمل و نقل، صنعت و ساختمان گام مؤثری در توسعه سیاست‌های بهینه‌سازی انرژی در کشور برداشته شده که امید است این مسیر با سرعت بیشتری طی شود.
منبع:روزنامه ایران
