توصيه‌هاي بهبود بازدهي انرژي در تمامي بخش‌ها
1- جمع‌آوري اطلاعات و شاخص‌هاي بازدهي انرژي
اطلاعات قابل اعتماد، به موقع و تفضيلي از فناوري‌ها، بازارها، مصرف‌كنندگان نهايي و فرصت‌هاي صرفه‌جويي در تمامي بخش‌ها بر سياست‌ها و استراتژي‌هاي بازدهي انرژي تاثيرگذار است. دولت‌ها بايستي در تعيين اينكه چه داده‌هايي جمع‌آوري شود و همچنين استفاده از داده‌هاي مرجع بين‌المللي نظير قالب‌بندي داده‌هاي بازدهي انرژي IEA مشاركت نمايند.
2- استراتژي‌ها و برنامه‌هاي اجرايي
دولت‌ها بايستي بر مبناي تحليل داده‌هاي استفاده انرژي، بازارها، فناوري‌ها و فرصت‌هاي بازدهي انرژي، ارتقاي استراتژي‌ها و برنامه‌هاي اجرايي را براي بهبود بازدهي انرژي در اقتصادهاي داخلي خود شكل دهند. استراتژي‌ها و برنامه‌هاي اجرايي نمونه بايستي شامل موارد زير باشند:
• شناسايي موانع انجام سرمايه‌گذاري‌هاي توجيه‌پذير در بخش بازدهي انرژي و در صورت امكان تلاش در جهت حذف يا مينيمم كردن موانع در جاهايي كه توجيه اقتصادي وجود دارد.
• فرصت‌هاي قابل دستيابي به بهبود بازدهي انرژي و اولويت‌بندي اقدامات در بخش‌هاي مختلف و مصرف‌كنندگان نهايي كه سياست‌هاي دولت بر روي آنها تاثير زيادي دارد.
• تنظيم اهداف مشخص، برنامه زمانبندي و ايجاد روش‌هاي ارزيابي.
• حصول اطمينان از پيوستگي و يكپارچه‌سازي استراتژي‌ها و اقدامات انرژي، زيست‌محيطي و اقتصادي.
• در نظر گرفتن تجربيات و تحليل‌هاي ساير كشورها و نهادهاي بين‌المللي.
استراتژي‌ها و اقدامات اجرايي بايستي پيوستگي و هماهنگي با فناوري‌هاي نوظهور را تامين نمايند.
3- ايجاد بازارهاي رقابتي با تصويب مقررات مناسب
دولت‌ها بايستي بصورت دوره‌اي مقررات و يارانه‌هاي انرژي را بازنگري نمايند تا مطمئن شوند قيمت‌هاي خرده فروشي حامل‌هاي انرژي انعكاس دهنده تمامي هزينه‌هاي عرضه و تحويل انرژي شامل هزينه‌هاي دولت هستند.
4- سرمايه‌گذاري بخش خصوصي در بازدهي انرژي
دولت‌ها بايستي سرمايه‌گذاري بخش خصوصي را در زمينه بازدهي انرژي با حمايت از ظرفيت‌سازي‌هاي بازدهي انرژي، استانداردسازي پروتكل‌هاي اندازه‌گيري و صحه‌گذاري، اعطاي وام و پژوهش‌هاي بازدهي انرژي تسهيل نمايند.
اقدامات بايستي شامل موارد زير باشند:
• توليد و نشر دانش بازدهي انرژي و راهنمايي‌هاي فني قابل اعتماد در زمينه فرصت‌هاي بازدهي انرژي در تمامي بخش‌ها از طريق شبكه‌سازي يا خدمات مشاوره‌اي انرژي.
• برنامه‌هاي آموزشي و تحصيلي در جهت اطمينان بخشي به بخش‌هاي مختلف از جهت دسترسي به نيروي كار مهارت ديده براي بهبود بازدهي انرژي.
• توسعه پروتكل‌هاي اندازه‌گيري و صحه‌گذاري براي اطمينان بخشي از پيوستگي در متدولوژي، غلبه بر عدم قطعيت‌ها در كمي‌سازي منافع سرمايه‌گذاري‌هاي بازدهي انرژي و تشويق بخش خصوصي براي فعاليت بيشتر.
• همكاري با موسسات مالي خصوصي براي توسعه همكاري‌هاي خصوصي - عمومي و ساير شبكه‌ها كه تامين مالي پروژه‌هاي بازدهي انرژي را تسهيل مي‌‌نمايند.
حمایت‌های مالی و همکاری گسترده برای گسترش تحقيق، توسعه، نمايش و استقرار.
5- پايش، اجرا و ارزيابي سياست‌ها و اقدامات
دولت‌ها بايستي بصورت دوره‌اي اقدامات و سياست‌هاي بازدهي انرژي در تمامي بخش‌ها را پايش، اجرا و ارزيابي نموده و به‌روز رساني نمايد.
• اثربخشي سياست‌ها و برنامه‌ها به همراه نتايج بايستي در حين و پس از اجراي آن، بعنوان ورودي تصميم‌گيري وارد شوند. در هنگام اجراي راهكارها و سياست‌هاي جديد بايستي سيستم پايش و ارزيابي با خط مبنا و گزارش‌دهي و مرور دوره‌اي استقرار يابد.
عدم انطباق‌ها بايستي با فرايندي شفاف و عادلانه مشخص شده و بصورت عمومي گزارش شود. جريمه‌هاي مرتبط بايستي شفاف بوده و بعنوان عامل بازدارنده عدم انطباق عمل نمايند.
توصيه‌هاي سياستي در بخش ساختمان
6- اجبار كدهاي انرژي ساختماني و استاندارد مينيمم عملكرد انرژي
دولت‌ها بايستي تمامي ساختمان‌هاي جديد و در حال ساخت را به رعايت كدهاي انرژي و استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي در جهت مينيمم كردن هزينه‌هاي طول عمر ساختمان الزام نمايند. كدهاي انرژي و استانداردهاي عملكردي بايستي اجرا، بطور منظم تقويت و از رويكردي جامع كه شامل پوسته و تجهيزات باشد، بهره‌برداي نمايند.
7- هدفگذاري براي ساختمان‌هاي با مصرف انرژي خالص صفر
دولت‌ها بايستي در صورت داشتن توجيه اقتصادي در طول عمر ساختمان‌هاي با مصرف انرژي صفر، تشويق و حمايت‌هاي لازم جهت گسترش اين ساختمان‌ها در بازار انجام دهند. سياست‌ها بايستي شامل موارد زير باشند:
• هدفگذاري براي سهم ساختمان‌هاي با خالص مصرف انرژي صفر در ساخت و سازهاي جديد تا سال 2020
• استفاده از ساختمان‌هاي با خالص مصرف انرژي صفر بعنوان مرجعي براي استانداردهاي اجباري مينيمم عملكرد انرژي در بازنگري و به روزرساني كدهاي جديد ساختماني
8- بهبود بازدهي ساختمان‌هاي موجود
دولت‌ها بايستي مجموعه‌اي از سياست‌ها را جهت بهبود بازدهي انرژي در ساختمان‌هاي موجود با تاكيد بر پوسته و نوسازي سيستم‌ها اجرا نمايند. سياست‌ها بايستي شامل موارد زير باشند:
• يك زمان و نرخ نوسازي براي كاهش مقرون بصرفه مصرف انرژي در ساختمان‌هاي موجود.
• رعايت استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي براي كل ساختمان شامل پوسته و سيستم‌هاي مصرف‌كننده انرژي در زمان نوسازي.
• راهكارهايي براي پشتيباني صاحبان و ساكنين براي بهبود بازدهي انرژي در ساختمان‌هاي موجود نظير:
مميزي انرژي، مدل‌هاي رتبه‌بندي و طرح تاييديه‌هاي انرژي.
مشوق‌هاي سرمايه‌گذاري در سيستم‌هاي جديد پوسته ساختمان و توسعه نفوذ محصولات جديد با بازدهي بالا در بازار.
آموزش و ساير اقدامات براي بهبود كيفيت و قابليت اطمينان خدمات اصلاح و نوسازي ساختماني
اطلاع‌رساني در خصوص گزينه‌هاي تامين مالي.
تعهد قوي دولتي براي بهبود بازدهي ساختمان‌هاي بخش عمومي.
9- گواهينامه‌ها يا برچسب‌هاي انرژي ساختمان
دولت‌ها بايستي برچسب‌هاي عملكرد انرژي يا گواهينامه‌هاي لازم را جهت آگاهي‌رساني به مالكين، ساكنين و خريداران ساختماني الزام نمايند.
10- بهبود عملكرد انرژي اجزا و سيستم‌هاي ساختمان
دولت‌ها بايستي سياست‌هايي را براي بهبود اجزاي اصلي ساختمان شامل پنجره‌ها و سيستم‌هاي HVAC به منظور بهبود عملكرد انرژي ساختمان‌هاي موجود و جديد برقرار نمايند. بسته سياستي بايستي شامل موارد زير بوده و توسط دولت انجام شود:
• بهبود علمكرد كلي انرژي پنجره‌ها و ساير سطوح شيشه‌اي كه شامل موارد زير است:
الزامات عملكردي و راهنمايي براي مشخص نمودن بيشترين سهم سطوح شيشه‌اي مناسب در يك نوع مشخص ساختمان.
استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي براي پنجره‌ها و ساير سطوح شيشه‌اي با هدف مينيمم كردن هزينه‌هاي طول عمر.
الزام سازندگان شيشه‌ها و پنجره‌ها به نصب برچسب عمكرد انرژي بر پايه تست استاندارد و مورد تاييد محصولات.
• كاهش تقاضاي انرژي سيستم‌هاي HVAC شامل:
استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي براي سيستم‌هاي HVAC با هدف كاهش هزينه‌هاي طول عمر.
الزام سازندگان محصولات HVAC به نصب برچسب انرژي بر پايه تست استاندارد و مورد تاييد محصولات.
آموزش طراحان، مالكين و ساير افراد موثر در جهت اطمينان يافتن از اينكه طراحي، اندازه مناسب، نصب و نگهداري سيستم‌هاي HVAC با هدف ماكزيمم كردن عملكرد انرژي و مينيمم هزينه طول عمر انجام مي‌شود.
• ارتقاي مديريت انرژي و سيستم‌هاي كنترلي براي كاهش مصرف انرژي و هدفگذاري مناسب فرصت‌هاي صرفه‌جويي انرژي.
توصيه‌هاي سياستي در تجهيزات و لوازم خانگي
11- اجبار برچسب‌ها و استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي در تجهيزات و لوازم خانگي
دولت‌ها بايستي با استفاده از تجربيات جهاني بصورت منظم برچسب‌ها و استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي را در تمامي تجهيزات و لوازم خانگي ارتقا دهد. دولت‌ها بايستي:
• اولويت‌بندي برچسب‌ها و استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي براي تجهيزات و لوازم خانگي كه داراي بيشترين تاثيرات و منافع اقتصادي، انرژي و زيست محيطي هستند و همچنين در نظر گرفتن آنها در فروش‌هاي جديد يا جايگزيني‌ها، معرفي فناوري‌هاي نوين و نوظهور نظير تجهيزات و لوازم خانگي متصل به شبكه.
• اختصاص منابع جهت پايش انطباق، تاييد صحت عملكرد اعلامي و اجراي اجباري استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي
12- استانداردهاي تست و پروتكل‌هاي اندازه‌گيري براي تجهيزات و لوازم خانگي
دولت‌ها بايستي از به‌روزرساني منظم تست‌هاي استاندارد محصول و پروتكل‌هاي اندازه‌گيري اطمينان حاصل نمايند. دولت‌ها همچنين بايستي سياست‌هاي ملي را با گسترش استفاده از تست‌هاي استاندارد و پروتكل‌هاي بين‌المللي اندازه‌گيري با هدف مقايسه عملكرد، محك‌زني محصولات و كاهش هزينه‌هاي انطباق صنايع هماهنگ نمايند.
13- سياست‌هاي انتقال بازار براي تجهيزات و لوازم خانگي
دولت‌ها بايستي اقدامات تشويقي لازم را جهت شتاب بخشيدن به انتقال بازار تجهيزات و لوازم خانگي به سمت فناوري‌هاي نوين و با بازده بالا انجام دهند. اين اقدامات مي‌توانند شامل موارد زير باشند:
• مشوق‌هاي مالي، برنامه‌هاي خريد، طرح‌هاي توافقي و ساير راهكارهاي حمايتي با تمركز بر محصولات موجود كاراي انرژي و مقرون به صرفه.
• توسعه همكاري‌هاي بين‌المللي براي افزايش تقاضاي تجارت تجهيزات و لوازم خانگي كارا
توصيه‌هاي سياستي بخش روشنايي
14- از رده خارج نمودن محصولات و سيستم‌هاي روشنايي ناكارا
دولت‌ها بايستي سريعاً محصولات و سيستم‌هاي ناكاراي روشنايي نظير لامپ‌ها، سيستم‌هاي كنترلي و بالاست‌هاي ناكارا را در صورت امكانپذيري فني و اقتصادي جايگرين نمايند. دولت‌ها بايستي:
• كيفيت روشنايي، قابليت اطمينان و مينيمم استانداردهاي عملكرد انرژي را براي محصولات روشنايي موجود و جديد تنظيم نمايند.
• از توسعه، استفاده، به‌روز رساني منظم تست‌هاي استاندارد بين‌المللي و پروتكل‌هاي اندازه‌گيري براي انجام مقايسه و محك‌زني عملكرد به منظور تجارت محصولات و كاهش هزينه‌هاي انطباق صنايع حمايت نمايد. همچنين اين استانداردها را بعنوان حامي الزامات استانداردهاي ملي قرار دهند.
15- سيستم‌هاي كاراي روشنايي
دولت‌ها بايستي طراحي و مديريت سيستم‌هاي روشنايي را الزامي نموده و ارتقا دهند. حصول اطمينان از اين موضوع با ارتقاي كدهاي ساختماني، استفاده از روشنايي طبيعي و الزام مينيمم عملكرد انرژي سيستم‌هاي روشنايي صورت مي‌گيرد. ساير راهكارها شامل آگاه‌سازي و آموزش مستقيم معمارها، سازنده‌ها، مالكين و مديران مي‌گردد.
توصيه‌هاي سياستي بخش حمل و نقل
16- استانداردهاي اجباري بازدهي سوخت خودروها
دولت‌ها بايستي استانداردهاي بازدهي سوخت را براي خودروهاي جاده‌اي تنظيم و به‌روز رساني نمايند. استانداردهاي بازدهي سوخت بايد:
• استانداردهاي اجباري بازدهي سوخت خودروهاي سبك را معرفي و بصورت منظم تقويت نمايد.
• رويه‌هاي تست اندازه‌گيري بازدهي سوخت خودروهاي سنگين را مستقر و استانداردهاي بازدهي سوخت اين خودروها را تنظيم نمايند.
• قابليت انطباق روش‌هاي تست بازدهي سوخت خودروها را افزايش دهند.
17- راهكارهايي براي بهبود بازدهي سوخت خودروها
علاوه بر استانداردهاي اجباري بازدهي سوخت خودروها، دولت‌ها بايستي راهكارهايي از قبيل برچسب‌گذاري، مشوق‌ها و ماليات‌ها را براي تقويت بازدهي خودروها و شتاب بخشي به فناوري‌هاي نوين كاراي خودرويي انجام دهند. اين اقدامات بايد شامل موارد زير باشند:
• برچسب‌هاي اقتصاد سوخت خودرو
• ماليات بر خودرو براي تشويق خريد خودروهاي با بازدهي سوخت بالا
• حمايت‌هاي ساختاري و مدل‌هاي تشويقي براي خودروهاي كاراي سوخت و آلايندگي CO2 بسيار پايين
18- اجزاي غير موتوري كارا
دولت‌ها بايستي اقداماتي را براي كاهش اثرات منفي ساير اجزاي خودرو نظير تايرها و سيستم تهويه مطبوع كه معمولا در الزامات تست‌هاي بازدهي سوخت مدنظر نيستند، برقرار نمايند. دولت‌ها براي بهبود عملكرد اجزاي غير موتوري بايد اقدامات زير را انجام دهند:
• برقراري رويه‌هاي بين‌المللي جديد تست اندازه‌گيري مقاومت تايرها و استقرار برچسب‌گذاري و ماكزيمم محدوده مقاومت تاير خودروهاي جاده اي.
• برقراري راهكارهايي براي ارتقاي سطح برآمدگي تايرها. اين مورد بايستي شامل سيستم‌هاي پايش فشار تايرها در خودروهاي جاده‌اي جديد باشد.
• معرفي الزامات بازدهي انرژي سيستم‌هاي تهويه مطبوع يا شمول بازدهي اين قبيل سيستم‌ها در تست اقتصاد سوخت خودروها.
19- بهبود بازدهي عملكردي خودروها با رانندگي با صرفه يا ساير راهكارها
دولت‌ها بايد اطمينان يابند كه اقداماتي در جهت افزايش بازدهي عملكردي خودروهاي سبك و سنگين نظير رانندگي با صرفه محرك‌هايي كليدي براي بهبود بازدهي انرژي و كاهش CO2 است.
دولت‌ها بايد دسته‌اي از اقدامات را براي بهبود بازدهي عملكردي خودروها شامل موارد زير برقرار نمايند:
• الزام رانندگي باصرفه بعنوان بخشي از آموزش رانندگي
• الزام سازندگان به تامين تجهيزات بازخورد دهنده در خودروهاي جديد
20- بازدهي سيستم حمل و نقل
دولت بايد سياست‌هايي را براي افزايش بازدهي كلي سيستم حمل و نقل ملي، منطقه‌اي يا محلي و همچنين انتقال مسافران و ناوگان به سمت روش‌هاي كاراي انرژي اجرا نمايد. براي دستيابي به اين هدف دولت‌ها بايستي سياست‌هايي را برقرار نمايد كه اطمينان يابند:
• استفاده‌كنندگان هزينه‌هاي مرتبط با امنيت عرضه انرژي، زيست‌محيطي و اقتصادي سيستم حمل و نقل را مي‌پردازند.
• زيرساخت‌هاي روش‌هاي حمل و نقل بصورت كاراي انرژي، اقتصادي و دوستدار محيط زيست ساخته شده و نگهداري مي‌شوند.
• در برنامه‌ريزي‌هاي توسعه تجاري و شهري محدوديت‌هاي تقاضاي انرژي حمل و نقل محاسبه و مدنظر قرار مي‌گيرد.
توصيه‌هاي سياستي بخش صنعت
21- مديريت انرژي در صنايع
دولت‌ها بايستي براي اجراي استاندارد ISO 50001 يا ساير پروتكل‌هاي مديريت انرژي، صنايع انرژي‌بر بزرگ را الزام و ساير واحدهاي صنعتي را تشويق نمايند. اقدامات داراي توجيه اقتصادي بايستي اجرا شده و نتايج فعاليت‌هاي انجام شده توسط واحدهاي صنعتي بايستي بصورت دوره‌اي گزارش شود. اقدامات مديريت انرژي بايستي شامل موارد زير باشد:
• شناسايي، ارزيابي و مستندسازي مصارف انرژي با محك‌زني، اندازه‌گيري و مستندسازي مصارف انرژي
• اجراي اقدامات براي دستيابي به فرصت‌هاي صرفه‌جويي انرژي
• نشر و اعلان عمومي فرصت‌هاي صرفه‌جويي انرژي شناسايي شده و اقدامات صورت گرفته.
22- سيستم‌ها و تجهيزات راندمان بالا
دولت‌ها بايد استانداردهاي مينيمم عملكرد انرژي را براي موتورهاي الكتريكي و ساير تجهيزات صنعتي ايجاد نموده و بسته اقدامات را براي شناسايي موانع بهينه‌سازي بازدهي انرژي در طراحي و عمليات سيستم‌ها و فرايندهاي صنعتي اجرا نمايد. سياست‌ها بايد شامل موارد زير باشند:
• اجبار استاندارد مينيمم عملكرد انرژي براي موتورهاي الكتريكي و ساير تجهيزات صنعتي از قبيل ترانسفورماتورهاي توزيع، كمپرسورها، پمپ‌ها و بويلرها.
• سبد سياستي جامع براي شناسايي موانع بهينه‌سازي بازدهي انرژي در طراحي و عمليات فرايندهاي صنعتي از قبيل موتورهاي محرك الكتريكي، آب گرم و بخار و سيستم‌هاي توليد همزمان. اقدامات مي‌توانند شامل تامين اطلاعات عملكرد تجهيزات، ابتكارات آموزشي، مميزي‌ها، مستندسازي و توصيه‌هاي فني و پروتكل‌هاي ارزيابي سيستمي باشد.
23- خدمات بازدهي انرژي براي بنگاه هاي كوچك و متوسط (SMEs)
دولت‌ها بايد بسته سياستي طراحي شده مخصوص صنايع كوچك و متوسط را توسعه داده و اجرا نمايند. اقدامات تعيين شده براي بهبود بازدهي انرژي در SMEs بايستي شامل موارد زير باشند:
• سيستمي براي اطمينان از اينكه مميزي‌هاي انرژي بوسيله مهندسان واجد صلاحيت انجام شده و براي تمامي SMEs بسهولت قابل دسترسي است.
• تهيه اطلاعات باكيفيت و مرتبط در مورد تجربيات اثبات شده بازدهي انرژي مناسب براي هر بخش صنعتي.
• اطلاعات محك‌زني عملكرد انرژي كه بتواند به سهولت توسط SMEs استفاده شده و بگونه‌اي طراحي شود كه قابليت مقايسه بين‌المللي و درون اقتصادي را فراهم نمايد.
24- سياست‌هاي مكمل براي حمايت بازدهي انرژي در صنايع
دولت‌ها بايد بهبود بازدهي انرژي در بخش‌هاي صنعتي را با حذف يارانه‌هاي انرژي، محلي‌سازي هزينه‌هاي زيست‌محيطي، تامين مشوق‌هاي هدفمند و حصول اطمينان از دسترسي به منابع مالي، حمايت نمايند.
• دولت‌ها بايد اقدامات زير را براي ارتقاي سرمايه‌گذاري اقتصادي در پروژه‌هاي بهبود بازدهي انرژي انجام دهند:
حذف يارانه‌هاي انرژي و محلي‌سازي هزينه‌هاي خارجي انرژي از طريق سياست‌هايي نظير قيمت‌گذاري كربن.
تشويق سرمايه‌گذاري در تجهيزات و فرايندهاي كاراي انرژي با ايجاد انگيزه‌هاي مالي نظير مشوق‌هاي مالياتي براي سرمايه‌گذاري كارايي انرژي در صنايع (بويژه صنايع كوچك و متوسط). توسعه مشاركت مالي بخش خصوصي در ارتقاي بازدهي انرژي صنايع از طريق كنترل ريسك يا تضمين وام موسسات بخش خصوصي و آماده سازي بازار براي قراردادهاي مبتني بر عملكرد انرژي.
يوتيليتي
25- يوتيليتي ها و بازدهي مصرف نهايي انرژي
دولت‌ها بايستي مقررات و سياست‌هايي براي اطمينان از اثربخشي اقتصادي و قابليت اثبات بهبود بازدهي انرژي نهايي يوتيليتي‌ها تنظيم نمايند.
دولت‌ها بايد موارد زير را مدنظر داشته باشند:
• حصول اطمينان از اينكه گزينه‌هاي قابل اثبات بازدهي انرژي در بخش خريد منابع يا بازارهاي عمده فروشي قابليت رقابت با گزينه‌هاي عرضه انرژي را دارد.
• الزام نهاد مناسب بخش انرژي (بعنوان مثال تنظيم يوتيليتي، عرضه كننده خرد يا نهاد ثالث) براي تحويل يوتيليتي به مصرف كننده نهايي با بازدهي انرژي اثربخش.
• الزام اينكه مشتريان انرژي با قيمت‌گذاري انعكاسي و حمايت‌هاي اطلاعاتي و فناوري تامين شوند تا فهم بهتري از مديريت مصارف انرژي پيدا كنند.
• بهره‌گيري از تعرفه‌هاي يوتيليتي بعنوان مكانيزمي براي بازدهي انرژي.
