به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از این خبرگزاری ، همانگونه که در ابتدا پیش بینی شده بود کاهش سرعت انتشار گازهای گلخانه ای به دلیل همه گیری کووید-۱۹ تقریبا هیچ تاثیری در کاهش میزان دی اکسید کربن نداشته است.

درواقع همانگونه که با آمدن بهار، باران می بارد و غنچه ها شکفته می شوند، نیمکره شمالی از خواب زمستانی بر می خیزد، شاهد اوج جدیدی از تراکم دی اکسید کربن در جو کره زمین هستیم. براساس تازه ترین تحقیقات صورت گرفته در سالجاری، میزان دی اکسید کربن موجود در جو، ۴۱۹ مولکول CO۲ به ازای هر یک میلیون مولکول هوا است.

بلومبرگ در ادامه نوشت: بر اساس شواهد زمین شناسی جمع آوری شده طی شش دهه، دانشمندان میزان دی اکسید کربن جو را ردیابی کرده اند و به نظر می رسد میزان کنونی بالاترین سطح در ۴.۵ میلیون سال گذشته باشد و بی تردید این تراکم بی اندازه و بی سابقه گازهای گلخانه ای باعث گرم شدن خطرناک زمین می شود.

در سال ۱۹۵۸، هنگامی که اندازه گیری های مدرن آغاز شد، میزان دی اکسید کربن جو ۳۱۶ ppm بود. این در حالی است که سه قرن پیش از این تاریخ و قبل از آغاز عصر صنعتی، سوابق زمین شناسی نشان می دهد که این تعداد ۲۸۰ ppm بوده است. به عبارت دیگر، با استفاده از سوخت های فسیلی در ژنراتورها و اتومبیل ها، بشر غلظت مهمترین گاز گلخانه ای را ۵۰ درصد افزایش داده است.

غلظت دی اکسید کربن جو سال به سال در نوسان است. ضمن آنکه میزان موجود دی اکسید کربن جو تنها از طریق آلودگی تعیین نمی شود، بلکه به تغییرات سرعت جذب آن از سوی اقیانوس ها و گیاهان نیز بستگی دارد. غلظت اتمسفر یک چرخه فصلی را دنبال می کند و به طور معمول در ماه مه (اردیبهشت و خرداد) به اوج خود می رسد؛ هنگامی که گیاهان در نیمکره شمالی، جایی که بیشترین گیاه وجود دارد، شروع به جذب دی اکسید کربن می کنند.