به گزارش ایسنا، این آژانس در دورنمای گذار انرژی جهان اعلام کرد در حال حاضر دولتها قصد دارند تا اواسط قرن معاصر ۹۸ تریلیون دلار در سیستم های انرژی اختصاص دهند اما این سرمایه گذاری باید ۳۰ درصد دیگر افزایش پیدا کند تا اهداف پیمان اقلیمی پاریس حاصل شود.

مجموع سرمایه گذاری ۱۳۱ تریلیون دلاری تا سال ۲۰۲۱ به معنای سرمایه گذاری سالانه ۴.۴ تریلیون دلار در راهکارهای انرژی پاک خواهد بود.

بیش از ۸۰ درصد این سرمایه گذاری معادل چهار تریلیون دلار در سه دهه آینده باید در فناوری‌های گذار انرژی مانند تجدیدپذیرها، بهره وری انرژی، برقی سازی، شبکه های نیرو، هیدروژن و تدابیر حذف کربن هزینه شود.

طبق تحلیل آژانس بین‌المللی انرژی تجدیدپذیر، ۲۴ تریلیون دلار سرمایه گذاری باید در مدت منتهی به سال ۲۰۵۰ از سوخت‌های فسیلی به فناوری‌های گذار انرژی هدایت شود.

بر مبنای سناریوی افزایش ۱.۵ درجه ای دمای زمین، تولید سوخت فسیلی باید بیش از ۷۵ درصد تا سال ۲۰۵۰ کاهش پیدا کند و مصرف سوخت فسیلی به طور کلی از سال ۲۰۲۱ به بعد باید به طور مداوم کاهش پیدا کند.

طبق محاسبات آژانس بین‌المللی انرژی تجدیدپذیر، تقاضای جهانی برای نفت تا سال ۲۰۵۰ به میزان حدود ۸۵ درصد در مقایسه با سطح سال ۲۰۱۸ کاهش پیدا خواهد کرد و استفاده از زغال سنگ برای تولید نیرو برای رسیدن به سناریوی افزایش ۱.۵ درجه ای دما باید حذف شود.

در حال حاضر حتی اگر بسیاری از پیش بینی کنندگان بگویند که پیک تقاضا برای نفت در یک یا دو دهه آینده اتفاق می افتد، همه آنها انتظار دارد تقاضا روند ثابتی پیدا کند نه این که کاهش داشته باشد و هم‌زمان، تقاضا برای زغال سنگ در آسیا به خصوص در چین، هند و آسیای جنوب شرقی همچنان رشد خواهد کرد.

بر اساس گزارش اویل پرایس، تحت سناریوی افزایش دمای ۱.۵ درجه ای، علاوه بر کاهش تولید نفت و زغال سنگ، باید ظرفیت انرژی تجدیدپذیر افزایش قابل توجهی پیدا کند و ۱۰ برابر شود. این به معنای آن است که جهان باید سالانه ۸۴۰ گیگاوات ظرفیت تجدیدپذیر اضافه کند که بالاتر از حدود ۲۰۰ گیگاوات رشد سالانه در سال‌های اخیر است.