پیام نوروزی دکتر علی مبینی دهکردی به مناسبت آغاز سال 1400خورشیدی

چاپ

بسم الله النور

یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ

حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ

رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید همکاران گرامی سال 1399 را در جمع صمیمانه شما عزیزان سپری کردیم و اکنون با دلهایی سرشار از امید و سرهایی پر از شور و شوق برای ساختن روزهایی بهتر و آینده ای پر بار تر ،در آستانه فرا رسیدن نوروز 1400 خورشیدی قرار گرفته ایم ، تا از دیروزمان درس بگیریم ،امروز را زندگی کنیم و به فردا امیدوار باشیم .

امید مانند ستونی است که جهان را سرپا نگه می‌دارد. امید، رؤیای انسان بیدار است. امید است که هرگز سکوت نمی‌کند و ما را از میان هیاهو و بالا و پایین های روزگار با صلابت و سلامت و بهروزی به منزل مقصود می رساند .

از یاد نبریم که هیچکس نمی تواند از آمدن بهار جلوگیری کند . اینجانب ضمن عرض تبریک و تهنیت به مناسبت فرارسیدن سال نو و آرزوی سلامتی و سعادت برای شما وخانواده محترمتان شما گرامیان را به خداوند منان می سپارم ، همیشه امیدتان به خدا باشد، نه بندگانش ، چون امید بستن به غیر خدا همچون خانه عنکبوت است ، سست، شکننده و بی اعتبار...

خدا به تنهایی برای شما کافی است

در همه حال به او اعتماد کنید